تعیین الگوی بهینه ی بهره برداری تلفیقی محصولات زراعی و باغی با تأکید بر ریسک تولید در استان فارس

به­منظور تعیین الگوی بهینهی کشت محصولات کشاورزی و باغی در شهرستان نی ریز، از الگوهای برنامه­ریزی خطی متعارف و دو الگوی ریسکی موتاد و تارگت موتاد استفاده شد. داده­های این تحقیق با استفاده از پرسش نامه و مصاحبه ی حضوری از کشاورزان شهرستان نیریز به وسیله ی روش نمونه گیری خوشه­ای دو مرحله­ای در سال 1384 به دست آمد و در مجموع 68 پرسش نامه از بهره برداران نمونه تکمیل شد. نتایج نشان داد که در الگوی موتاد، با افزایش سطح درآمد انتظاری، میزان حداقل شده ی ریسک یا تابع هدف افزایش می یابد و الگوی کشت به سمت جایگزین کردن محصولات با درآمد ناخالص بالاتر به جای محصولات با درآمد ناخالص پایین تر حرکت می کند. با افزایش درآمد انتظاری، پرتقال، نارنگی و لیمو که دارای درآمد ناخالص بالاتر هستند، وارد برنامه می شوند و سطح زیر کشت سیب، پنبه و هندوانه کاهش می یابد و در واقع الگوی کشت به سمت جایگزینی محصولات با درآمد ناخالص بالاتر حرکت می کند. هم چنین نتایج الگوی تارگت موتاد نشان داد که سطح زیر کشت پنبه و هندوانه کاهش یافته و به سمت محصولات با درآمد بالاتر رفته است و این نشان می دهد که تولید محصولات مذکور توأم با خطر است. هم چنین سطح زیر کشت پرتقال که یک محصول درآمدزا است، افزایش یافته و سطح زیر کشت نارنگی نیز افزایش یافته است. نتیجه مهم دیگری که می توان گرفت این است که در بالاترین ریسک درآمدی ممکن، نتایج ارایه شده از سوی هر سه الگوی بهینه ی فوق با هم برابر است.